Yas tutmaya dahi zamanız yok.
Ayakta atıştırdığımız gıdalar gibi duyguları da kısacık dar zamanlara sığdırmaya başladık.
Ritüelleşen tek şey kazanmak ama adaletsizce!
Etrafında pervaneleştiğimiz tek şeyse para…
Kafese tıktıklarımız ve kafesten çıkardıklarımızla, böyle dehşetimsi bir yalnızlıkla ve korkuyla yüzleşmek zorundayız artık.
Allahsızlaştıkça balçıklaştığımız gün gibi aydın ama karanlıklaşıyoruz…
Vicdanımız yamalı.
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;