Risale-3 Şiiri - Mehmet Emin Doğan

sevgiliyi anlamaya dair…
Sevgili Dilruba,
Bugün her zamankinden daha çok Allah’a hamd ediyorum. Beni insan olarak yarattığı ve insan olduğumun farkına vardırdığı için O’na ne kadar hamd etsem az olacağını biliyorum. Sen de O’na her zaman hamd eden bir insansın.
Canım Dilruba,
Senden önemle rica ediyorum ki, beni, en iyi anlayan kişi sen ol.
Sevmek, sevilmek, sevinmek ve gülmek kadar nefret etmek, üzülmek ve ağlamak de insanlar için yaratılmış duygulardır. Gülmeyi doğal gördüğün kadar ağlamayı da doğal görmek zorundasın.
Senin güldüğünü görünce ne kadar çok mutlu oluyorsam, ağladığını görünce de ne kadar gerçek bir insanı sevdiğime seviniyorum. Sen de, sana kızdığım zamanlarda ne olur benim gerçek bir insan olduğumu hatırlayarak Allah’a hamd et.
Ağlamakla gülmeyi birbirinden ayırt edemeyen ruhsuz bir insan olsaydım bu senin hoşuna gitmezdi. Ben böyle düşünüyor ve inanıyorum. Böyle düşünmesem ve buna inanmasam zaten seni sevemezdim.
Canım Dilruba,
Sana kızdığım zamanlar oluyor. Bunu yaptığım zamanların sonrasında çok üzülüyorum. Hiçbir zaman seni cezalandırmak amacı ile öfkelenmiyorum. Aslında ben sana değil, senin iyiliklerden uzak kalmana öfkeleniyorum. Ve bundan dolayıdır ki, sana kızarken senin iyiliklere kavuşmanı istediğimi bilmeni isterim.
Sana kızmam, senin için ağlamamdan başka bir şey değildir. Düşün ki, bu benim, senin için ağlama şeklimdir. Belki, yanlış gördüğüm davranışlarına karşı seni bu şekilde uyarmanın doğru olacağını sanıyorumdur. Eğer bu bir yanılgı ise, bildirmen durumunda tekrar gözden geçireceğim ve bir başka risalemde, buna ilişkin değişimlerimden seni haberdar edeceğim. Bunun emin olman bana olan güveninin bir neticesi olacaktır.
Dilruba, şimdilik, sana kızarken seni daha çok sevdiğimi ve özlediğimi unutmamanı arzu etmekle yetineceğim. Senin beni anlayacağına dair ümidim her zaman tazedir ve taze kalacaktır.
Güzelliklere doymanı diliyorum…