Rıhtım Serserisi Şiiri - Ozan Ali Aydın

Dilimde bir türkü var söyleyemediğim
Çığlık çığlığa bağırışlarım nerde
Bu bilinmez muslatta deyişen nedir acep
Neden pişmiyor artık aşk kokan o yemekler
Ben umudu kaybettim bu badı sabahta
Vakit geçmiş galiba sevda denen mutfakta
Kapılara vurulmuş birer birer kilitler
Perdeleri kapanmış,karanlık pencereler
Bir karamsarlık yutmuş çocukluğun şehrini

Zay olmuş alın terim,verdiğimiz emekler
Ben rıhtım serserisi deniz kızını bekler
Kurumuş bahçemdeki çok sevdiğim çiçekler
Papatyalarım ölmüş, güllerim sürgündeler
Mey sesiyle uyanmış bu sahil yeni güne
Çalınmış ufuklarım ben karanlıktayım yine
Cami var,imam hazır bu saflar neden boştur
Unutmuşsun ahiri koştur dünyevi koştur
Nereyedir bu gidiş sonsuzluğumumu buldun
Sonsuz mutluluk varken sen nefse aşık oldun

Ben kimim,neredeyim acep neden burdayım
Nur dolu bahçeler var,ben neden boşluktayım
Meyhane yok,içki yok garip sarhoşluktayım
Oysa şeker var un var helva yapabilirim
Cenet denilen yola bu gün çıkabilirim

Adım bellidir benim rıhtım serserisi ben
Bana yakışan ateş,şarap kokan bir kefen
Nefsimle kaybetmişim o büyük sevgiliyi
Serzenişim boşuna bütün günah bendedir
Çok iyi biliyorum azrail ensemdedir
Aslında güneş hep var, benim karanlık olan
Teet geçer mutluluk, sen serserisin ulan