Rıhtım Şiiri - Yusuf Göral

Kalemin kağıda dokunduğu gibi, dokunmuştu;
Gözlerim gözlerine
O kıvılcım… Ah o ilk kıvılcım. Ateş oldu yaktı yaktı yaktı işte.
Kimi Aşıklar rüyayla sever, kimi aşıklar duayla,
Sen benim rüyamda gördüğüm duam’dın.
Başlamak değil midir bir işin yarısını başarmak,
Sen istisnaların başısın Sevgili!
Sana başladığım gün bitiremediğim gündü aslında,
“
Sahilinde fırtına olan bir kıyı gibiydin.
Hep yanaşmak istedim rıhtımına da olmadı.
Fırtına dinerdi de ya sen, alır mıydın beni kıyına.
Muamma!
Ey sevgili! Ne sevgilisi kimi kandırıyorum ben.
Siz Bayan!
Hiç mi yer yok şu rıhtımınız da?
Ardım okyanus, o kadar yol geldim
Dönemiyorum gerisin geri…
Gemi olduğu yere demirlerde ya gönül?
Biliyorum başka gemiler ver orda.
Sen onlarla ilgilen ben kalırım kaldığım yerde.
“
İstediğim tek bir şey var o da bir söz.
“git” bende sana yer yok “git”
Bende onursuzum işte zaman geliyor sözümü de alıyorum
Neden hala gitmiyorum.
Aslında gidemiyorum. Dedim ya ben senin "onursuzunum"
Ben de son sözümü söylemek istiyorum:
Unutmayın bayan onursuzlarda bir gün gider.
Gitmek onlar da bakidir.
Size kalan rıhtım olsun,
Onunla mutluluğu değil belki mutsuzluğu bulursun…