Gözlerin ki, ışıl ışıl
Yuvamıza can katıyor.
Uyuyuşun, mışıl mışıl,
Yuvamıza can katıyor.
Düşe kalka yürüyüşün,
Canlanır koskoca tarih yeniden
Mehterin haşmeti tuğlarla yürür
Duyulur bestesi; Itri, Dede’den,
Ve Sinan’lar ötelerden görünür.
(aruz vezniyle)
Gönül, hayalleri gerçekmiş sandı,
Hep hayal içinde, tutuştu yandı.
Ağaran saçlarla irkildi ilk kez,
Ölüm kapısında düşten uyandı.
Eser içerime bir rüzgâr gibi,
Doldurur ruhumu serin geceler.
Gündüzün elinden çekerek beni,
Uyutur göğsünde derin geceler.
Gece ki döşeği tatlı uykunun,
Avcılar bir kuş vurdular:
Beyaz beyazdı kanadı.
Ve çırpındı, uçamadı.
Beyaza kan dondurdular,
Ama kimse anlamadı.
Bir umut, bebeğin emeklemesi
Bir seyir, adımı ve beklemesi.
Gözleri yarına bir ışık yakar
Ve bir mutluluktur gülümsemesi.
Hayat bu, neler olur:'Gün doğmadan ne doğar! '
Herkes bilir yokuşun elbette inişi var.
Ne çıkar önümüze: Hayat, ölüm, ayrılık...
'Gidip de gelmemek var, gelip de görmemek var.'
Bir yoksul çocuk görsem,
İçim yanar derinden.
Titreyen yüreğimi,
Alamam gözlerinden.
Bir yetim çocuk görsem,
Hakkı andım, seni andım
Aşk narında piştim, yandım
Nur yüzünden aydınlandım
Şefaat ya Resulullah
Ey sultanım, gönül tacım
Pınar gibi coşarız
Başarıya koşarız
Bilgilerle yoğrulup
Mutluluğu yaşarız
Sevgiyle, hoşgörüyle
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!