Bosna sokakları feryad ü figan
Bosnalım boğulur, suçu:Müslüman
Nerede insanlık, nerede vicdan?
Ne biçim bir dünya? Zalim, medenî (!)
Utanmaz bir yeni dünya düzeni.
Ruhunu her zaman umutla doldur.
Duygunu yaşatan umutla doldur!
'İnsanı yaşatan umuttur.' inan,
Umut, mutluluğa götüren yoldur.
Kar yağıyor ne güzel,
Kardan adam yapalım.
Kızak kayıp neşeyle,
Kar topu oynayalım.
Burun havuç, göz zeytin,
Güneş ışığını uzatmış bize,
Yüzlerde bir tatlı tebessüm izi...
Ufuk, ince bir yol, bizi götüren,
Ve alıp kuşatan sonsuz denizi.
Deniz dalga dalga kucaktır bize,
Gülüsün evimizin,
Başımızın tâcısın.
Sıkıntının, dertlerin,
Dermanı, ilâcısın.
Sevgimizin çiçeği,
Bir kuş gibi kanat kanat,
Uçuvermek ne güzeldir!
Gökte maviliği kat kat,
Aşıvermek ne güzeldir!
Seyri başka ufukların,
Ve bir gün bir koşu başlar doğudan
Bir koşu ki gece geride kalır.
Geceler ardından kopan sabahlar
Yüreğimde derin renginiz kalır.
Sil gönlündeki çirkinlikleri,
Eşya ötesine ruhunu uzat!
Çöz gönlündeki derinlikleri,
Ve sonsuz huzura elini uzat!
Kör geceydi içimde
Yıllar yılı taht kuran.
Ve geceydi duyuran
Dünyayı kara kara
Işıklarla dolduran.
El ele verince yollar aşılır,
Dostlarla birlikte seller aşılır.
Elbette ki; 'Tek kanatla kuş uçmaz',
Çift kanatla tüm engeller aşılır.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!