Rezil Olurmuş Şiiri - Veysel Şimşek

Herkes ne ekerse onu biçermiş,
Bir it ne yerse onu sıçarmış,
Yoz olanlar toplum dışı kaçarmış,
Rezilin evladı rezil olurmuş.

Yalanlara dosttur gerçeğe ırak,
Babası ustadır evladı çırak,
Eğer kimdir diye edersen merak,
Rezilin evladı rezil olurmuş.

Hiç bir zaman ayıramaz akı karadan,
Böyle insana ne yapsınki yaradan,
Gözü başka birşey görmez paradan,
Rezilin evladı rezil olurmuş.

Yalan söyler üzerine tozu kondurmaz,
Kendi onmaz ama senide ondurmaz,
Huyuna git hiç sırtından indirmez,
Rezilin evladı rezil olurmuş.

Birden başlar binden çoktur oyunu,
Küçüğüde aynı büyüğüde aynı,
Sadece kötülüğe çalışır beyni,
Rezilin evladı rezil olurmuş.

Böyle insanlarda ne gezer gurur,
Sen doğru yol göster o tersine yürür,
Veysel derki; beni cahilin kurşunu vurur,
Rezilin evladı rezil olurmuş.