Rezâlet Harmanı Şiiri - Muhsin Özalp

Mercimek dalına astım tüfeği
Gölgesine yattım bu da mı yalan
Toz duman içinde gördüm şafağı
Horoz gibi öttüm bu da mı yalan

Bülbüller öterken bırakıp gittim
Tavada yağ gibi eridim bittim
Sarılıp sevdayla seğirtip yettim
Ne acılar tattım bu da mı yalan

Kavakta görünce sordum balığa
Yükleyip göndermiş malı gölüğe
Selâm saldı başta duran alığa
Dillerimi yuttum bu da mı yalan

Kahraman sayıldı halkımı bölen
Gizli kuyu kazdı yüzüme gülen
Boş boşuna öldü binlerce ölen
Sürü gibi güttüm bu da mı yalan

Sineğe mucuğa yaptırdım palan
Yağlayıp yüzledim gevşedi kolan
Haşarat hamamda yapınca şölen
Birkaç lokma attım bu da mı yalan

Örümcek kıskandı bu ağı dalan
Ormanı köküyle yutuyor falan
Def çalıp oynadı ardından gelen
Size neler ettim bu da mı yalan

Kılıç gölgesinde yapılır talan
Fişlenip dışlanır göz yaşı silen
Lâfı güzaf olur geriye kalan
Bu ülkeyi sattım bu da mı yalan

Bekçiyi besliyor bostanı yolan
Kurtulur belâdan dayısı olan
Yırtıyor paçayı prf.’u bulan
Oynamadan uttum bu da mı yalan

Savcıyı görünce savuşur çalan
Doğuştan ruhsatlı parsayı alan
Getirir keloğlan pişirir bilen
İblislere çattım bu da mı yalan

Hâkim oldum etti davacı nâlân
Berat hükmü aldı gönlümü çelen
Muhsin azgın fili yuttu bir yılan
Yılanlara battım bu da mı yalan