Gecenin en zifiri karanlığından geldiler...
Kanla beslenenler!
Gece gibi karanlıktı, bütün düşünceleri...
Yürekleri, gecenin karası gibi nasırlıydı.
Taşıdıkları bir kalp yok du aslında içlerinde
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta