İlk günahını işlediği gün ruhum
Kayboldu bayramların kokusu
Usulca terk edince beni çocukluğum
Sardı birden ölüm korkusu....
29/11/05
Elimde elma şekeri ayaklarım toz toprak
Gözümün biri komşu bahçesindeki erikte
Diğeri kardeşimin yeni bisikletinde
Annem bağırır birazdan camdan;
“akşam oldu haydi eve”
Gözlerin maviye bulaşmış bugünlerde
Duydum...!
Sarıya boyanmış ellerin
Gördüm...!
Tenhalara vurdum kendimi
Terketmek istedim
Boşa geçiyor bak en güzel yaşımız
Zararda ayrı geçen her anımız
Sendeki bu inat dillere destan
Gel artık sereserpe hayatıma uzan.
Gel sözüme şarkıma dilime dolan
Gel ne varsa hepsi senindir bende olan
Sen gittikçe acıyor canım
Canım yanıyor her adım atışında
Her gidişinde ayrı bir vurgun yiyorum
Her vurgunda bir kere daha ölüyorum
Her ölüşümde tekrar dirilip
Gidişine ağlıyorum.
Bana bunu yapma!
Alıştırıp kendine,kokuna,tenine
Bırakıp gitme.
Ağlatma beni geceler boyu
Yaşama dair bir sen vardın hayatımda
GİTTİN!
Şimdi bu yüreği gömmek gerek
Götürüp çok uzaklara
Yaşadığım şehrin sokaklarına gömdüm seni
Sevdamı sakladım gözlerine
serseri bir kurşun istiyor şimdilerde gönlüm
vurulmak,yara almak,kanamak istiyor
sevdam göğsünü ihanet kokan aşklara
siper etmiş haberim olmadan
ilk defa sigara dumanını ciğerlerime çektiğimden beri
ayrılıklara alıştı gönlüm
Ya sıcak bir güneş ısıtsın tenimi
Ya da karlara bassın ayaklarım
Ya birileri duysun sesimi
Ya da hiç konuşmayacağım....
29/11/05
Ben seni seviyorum dedim ya
O gün bugündür iflah olmadın sen
Nereye bastığımı bilemedim ben
Gezdim durdum devr-i alem i
Bulamadım dengine göre ademi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!