Söylemem kimseye söylemem
Ciğerim yansa da,
Paramparça olsam da söylemem.
Varmaz dilim,
kötüye varmaz söylemem.
Kor kor olsam da ,
Sözler yüreğimde ağırlaşıyor.
Yüreğim sığmıyor içime,
Alıp götürecek karanlık kuyulara.
İçimde nefesimi daraltan bir tatsızlık
Söküp atmak geliyor şu kalbi.
Dolanıyorum evin içinde
Susmak şu an işime gelen.
Gerçekler bilinmese de olur.
Sordukça bana neyim olduğunu,
Söylesem merhem olmaz ki yarama.
Söyledikçe rahatlamayacak içim.
Sadece yükün ağırlığından yorulacağım.
Kendimi kaybediyorum
Sinirleniyorum üstüme üstüme gelindikçe.
Sabırsız ya da çoğu zaman ferri de deniyor bana
Oysaki kalbimin sesini dinlerim ben.
Aptal yerine konulduğumu da anlarım.
Kalbim söyler bana
Yalnız sen değilsin tükenmişliğe yenilen
Ardı adına ihanetleriyle tanıdığın yüzlere yeniden tanışan,
Hayat bu yorulacağız elbet,
Zaman yetmeyecek mecburiyetlerimize
Otobüs beklerken bile telaş saracak içimizi,
Önceliklerimiz değişecek her zaman
İçim de çoğalan yerin,
Aklım, yine aynı şeyler diyor,
Gözyaşlarım günah çıkarmakta,
Sessiz bir çığlık atıyor ruhum.
Ayrılığın acısı taa içimde,
Sen ah sen,
Seven biri için,
Zaman sonsuzdur.
Nefret eden biri için,
Zaman sönmeyen bir ocak gibidir.
Sürekli körükler durursun,
İntikam isteyen biri için,
Ulaşmak istiyorum,
Konuşmak istiyorum
Çok alıştım yanında geçirdiğim zamanlara.
Uzaklık özleyene engel değil
Ruhum çırpınıp durur,
Görünmez dışarıdan,
Sevgi dolu bir dokunuş,
Tatlı bir söz,
Güzel bir bakış,
Yaşamıma ortak ettiklerimle
Daha güçlüyüm,
Zamansız ayrılıklar çalsa da kapımı
Duydukların, seni şaşırtabilir.
Sürpriz olur hem,
İnsanların ihtiyacı var,
En normalim dediğim anda bile
Ne çok karıştırmışım doğruları,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!