Reyhan 2 Şiiri - Mehmet Semih Işık

Sensizlik..
Yığınla insan arasında yalnızlığa benziyor..
Sensizlik..
Bir okyanusta susuzluğa benziyor..
Sensizlik..
Tek kanatlı bir kuşa benziyor..
Hani uçmaya çalışırda..
Hani uçamazya...
İşte bende çırpınıyorum..
Çırpınıyorum..
Ama olmuyor..
Sensiz uçulmuyor..
Gerçi sen varken kanada ne gerek..
Sen insanı en güzel duygulara uçuruyorsun..
Sen insanı yeri geldimi hüzünlendiriyor..
Yeri geldimi sevindiriyor..
Yeri geldimi acı veriyorsun..
İşte sen..
..
Neden SEN ?
Ne var sende..
Yoksa sen Reyhan'mısın..
Ancak Reyhan bu kadar sevilmeye layıktır..
Ancak Reynan uğrunda ağlamaya layıktır..
Eğer sen Reyhan'san neden yanımda değilsin..
Yok Reyhan değilsen neden bu kadar Seviyorum Seni..
..
Bende gülmek istemezmiyim..
Bende güldürmek istemezmiyim..
Ama sen yokken nasıl gülerim..
NasıL güldürürüm..
Neyse nerde kalmıştık..
Sensizlik..
Kızgın kumlar arasında üşümeye benziyor..
Sensizlik..
Bir uçurum kenarın
..........
..........