Öyle acıyarak bakma bana gökyüzünden Revna
Beni yalnızlık sarayına hapseden sensin
Gözlerinle aydınlattığın günümü
Geceye çeviren sensin
Damarlarımda sevdan akarken
Yüreğimde sensizliğin ateşi yanıyor
Bi-tab düştü toprağım gayrı
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
