Revan Şiiri - Hattab

Anlayamazsın insanlar neden üzülür?
Bir gözden tonlarca yaşlar süzülür.
Onlarca yaşın yok mu çözümü?
Her başlangıç her ayrılığın közüdür.

Süzülür gözlerimden tonlarca yaşım.
Boş beklettiğim kalbimi gel aşır.
Kalbimi doyuramadın, kızma açım!
Dolduramadığın kalbim, gönül soframda kızıma aşım!

Sen bal yapan arı, ben içi boş kovanım.
İçim boşta olsa sen hariç, her geçeni kovarım.
Şayet ben arı, sen kovan olsan;
Seni bal içinde bala boğarım.

İçim bilinmez ama dışım hoş.
Dışım güzel de olsa içim boş.
Hoş, boş olmam benim değil senin suçun;
Yardımına muhtacım, Allah için koş..!