Asırlardır ayakta, gövdesi kıvrım kıvrım bükülür ve benimle doğar,
Her tomurcuğunda beni doğurur, her yaprağında beni döker.
Her baharında yeniden umut, her kışı köşeli bir dönüşüm, eski yüklerden kurtul.
Her mevsimine özgü meyveleri, her yaz bi döngü sonu, her sonbaharı teselli.
Evrende tek, hayat ağacımın köklerinde
Aşk, sevgi, hayranlık, yatar, karşılıksız.
Çoktan biliyorum, nasıl dipsiz sevilir.
Beşikler vermişim Nuh'a
Salıncaklar, hamaklar,
Havva Ana'n dünkü çocuk sayılır,
Anadoluyum ben,
Tanıyor musun?
Devamını Oku
Salıncaklar, hamaklar,
Havva Ana'n dünkü çocuk sayılır,
Anadoluyum ben,
Tanıyor musun?




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta