Ki ben böyle küçük çocuk gibi
Sabırsız ve huysuz
Sevildiğinden emin
Bir o kadar şımarır
Mızmızlanırdım
Ki ben öyle yeni gelin gibi
Kim demiş
Erkekler ağlamaz
Onların gözyaşları içe akar
Oraya girmiş kadın boğulur
Öylesine içli
Öylesine şiddetli
Bir bulutum ben
Kimsesiz olan
Güneşi kaybolan
Üşüyen, yapayalnız kalan
Rüzgar soğuk kucakladı
Sinemden aşağı buz boşaldı
Kimseye karışma dedin annem
Ben uslu durdum, söz dinledim
Kimsenin eline el sürmedim
Göz göze gelmedim annem
Ama annem kulaklarımı unuttum
Yürek titreten şiirler duydum
Kaldırımlar buzlu
Kırağı çalmış gönüllere
El avuç açanlar dilenci değil
Sokak sanatçısı çalgıcılar
Üstleri tozlu
Ancak altın giyinmiş yüreklere
Kiraz Tanem gel kon dudağıma
Seviş dilimle, şekere boğ onu
Tatlı tatlı masaj yap boğazıma
Ak içeri yol al kalbime
Esir al, hakim aklıma
Suyunu akıt gönlüme
Kırık çıkık var mıdır
Bilinmez şu an
Gözden düşen insan
Gönülden de atılır
Acıtır muhakkak
Çok sonra hisseder insan
Değerli kılıyor seni
Diğerleri gibi olmaman
Kahve kokusu kadar güzeldir
Ve bir o kadar özeldir
Teninden dağılan kokun
Değerli kılıyor seni
Kitaplardan bir dünya kurdum
İçinde harikalar buldum
Okudum, okudum
Ne yoruldum
Ne de duruldum
Bir sayfadan diğerine uçtum
Dünya kıyametidir kiminin
Ruhu korkuyla yoğrulmuşsa
Kiminin selametidir huzur bulmuşsa
Cennetidir kimi faninin
Hurisini bulmuşsa
Onu yuvasına hanım almışsa
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!