Şiiristanbul Festivâli bu yıl da geldi geçti. Sultanahmet Aya İrini Kilisesi’nde 20 Nisan 2010’ da açılış töreni vardı. İş yerinde çok yoğun çalıştığım bir güne denk geldiği için o akşam nasıl da yorgunum, ama dedim niyetleneyim. Kiliseye gitmeden önce Sultanahmet’te havuzun kenarında biraz otursam yeter. Düşündüğüm gibi de yaptım. Yüzüme fıskiyenin sularını çarptıra çarptıra oturdum bir müddet. Kendimi toparlayınca bir ziyaretçi edasında etrafı inceleme şansı bulmak için yolu uzatarak vardım kiliseye.
Aya İrini’yi hiç görmemiş olmam ne büyük kayıpmış. Sırf mekânı görmek için bile olsa değermiş oraya gitmek. Etkinlikte özel bir yan yoktu. Başlangıçta merasim soğukluğunda teşekkür faslı. Konuşulan cümleler Türkçesinin hemen peşinden İngilizce versiyonu ile de sunulunca festivâlin uluslararası olmaya yettiğini sanma yanılgısı. Havayı saran kül bulutları ile iptâl edilen uçak seferleri yüzünden çoğu şair gelememişti. Ancak o derin akustikte programın bir parçası olarak yer alan kemanların, kontrbasın rehberliğiyle müzikte iz sürmenin güzel olduğunu söylemeliyim.
Şiir?
Sahi, şiir içindi değil mi oraya gidişimiz? Kusura bakmayın unutmuşum. Salonda olduğundan daha çok sayıda edebiyat ilgilisi bahçede şarap içerek, birbiriyle konuşma derdinde çünkü. Ücretsiz sunulan şarap kadehlerinin sayısını şaşırıp sarhoş olanlar da eksik değil hani.
Tamamını Oku
sen miydin o yalnızlığım mıydı yoksa
kör karanlıkta açardık paslı gözlerimizi
dilimizde akşamdan kalma bir küfür
salonlar piyasalar sanat sevicileri
derdim günüm insan içine çıkarmaktı seni
yakanda bir amonyak çiçeği
yalnızlığım benim sidikli kontesim
ne kadar rezil olursak o kadar iyi
/can yücel
bir kere,içki falan içmediğim için gitmedim festivale...içmeyenlerin işinin ne olduğunu sormuşlardı da böyle yerlerde bir kaç kere; gülmüştüm ben de:))))hay allah,içmeyen bir insan nasıl içerdi ki şiiri değil mi ama!..onu da püskürttüm işte!..şiir miir kalmadı ben de:)))
bana gel sen,sevgili Aynur;nasıl da okurum şiiri bak...iyi bir dinleyici olursan tabii:))))))yoksa,ben de sohbete bozarım şiiri;ona göre!..))))))kimbilir kimler girer içine!..ölü ama ölmez şairler bile dahil olur şiirsohbete beh:)))
öbür yanda şiir dinlemeyip konuşanlara hak vermeli bana kalırsa...'şiir karın doyurmuyor' diyen bir şair vardı,kimdi hatırlayamadım...şiirle karın doyuramayan şairler ne yapsın şimdi şiiri,lütfen sen söyle!:)))zaten bunalmışlar hayatın yükü altında,aç da kalmışlar,özgür de değiller üstelik,böyle böyle doyunuyorlar işte!..:)))
bişey daha söylemem lazım,söylemezsem ölürüm.bu yüzden ölmemi istemezsin değil mi,lütfen izin ver.
konu şu:ben yabancı şairlerin şiirlerinden bir şey anlamıyorum;dilim yok!:))))ben onlarınkini anlamıyorsam,onlar da bizimkileri anlamaz diye düşünüyorum. bu durumda ne gerek var yerli-yabancı şairlerin bir araya gelmelerinin değil mi ama:))onlar kendi ülkelerinde okusunlar şiirlerini,biz de kendi ülkemizde..hem ne demişlerdir kimbilir içlerinden ,
'bu Türkler,şiir okumasını bilmedikleri gibi,dinlemesini de bilmiyorlar!'
gördün mü şimdi ne hallere düştüğümüzü!..
sen yaz,biz de ironiler oluştururuz kendimize göre,onları okudukça...bu da bir şey değil mi ama!..
ya sence!:)))))
kutluyorum sevgiyle...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta