yavaşça fırçayı bıraktı ressam
sonra yavaşça ağladı
gözyaşı herkes gibi hızlı terkederken
yavaşça sakalına dokundu
boyalı ellerine aldırmadan
aç olduğunu susuz olduğunu fark etti
insanlığını hiç unutmazken
canlı olduğunu hatırladı
ve sonra...
yirmisinde ölmedi dedi insan
çalışmaya fırsatı kalmadan
kötülüğe alışmadan saflığı bozulmadan
çok fazla şeyi öğrenecek zamanı kalmadan
çok fazla ölüm görmeden ölmedi dedi
Kayıt Tarihi : 18.3.2015 01:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
20 sinde ölmemeli bir insan.. gücü kuvvetini yerindeyse dava uğruna uğraş vermeli..gerekirse canını göz ardı ederek.. bu yıkık düzeni değiştirmeye çalışmalı.. en azından düşünceleriyle davasında baki kalmalı..
TÜM YORUMLAR (1)