Firara kalkışırken siyah saçlarının hapsinden,
kapkara boşluklar sardı her bir yanımı.
Ölen tüm hücrelerim doluştu kafatasıma;
boğmaya çalıştığım beyin kıvrımlarından canlanan yalnız Sen varsın:
Kaldır, başımı sıkıştıran bu cendereyi kaldır!
Yetim kederlerimi soylar yürüten sinene almak olsun en büyük sevabın.
yabancı durduğun yabansı hayatıma
ilk baxışda vuruldum,
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Devamını Oku
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
çalışmanız ilgiç geldi başarılar dilerim
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta