sönmek bilmeyen yüreğimin kor ateşinde, demini almış koyu bir yalnızlık tadında yazıyorum sana..seninle çekilmiş bi fotoğrafımız yoktu koyacak alınma sakın..ama kanayan cümlelerin arasına senden sonra dinmek bilmeyen Feryatlarımı sıkıştırdım.Okurken duyarsın belki.Bir de giderken bende unuttuğun çocuksu gülüşlerinle süsledim kenarlarını bakarken hatırlarsın diye.
Ama sana birşey itiraf edeyim mi?
ben ilk defa ağladım bu gece...
dokunurken hissedersin belki parmaklarının ucundaki ıslaklığı.ama olsun sen yinede ağlama okurken olur mu??
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta