ResimsiZ ÇerÇevE Şiiri - Sinan Karakaş

Benim yeni mekanım,artık pencere önü,
Ne olursun gel artık, mutlu et şu gönlümü,
Ağlamak istiyorum, göz yaşlarım kurudu,
Bitmeyecek mi söyle, şu gönlümün sürgünü.

Yakıyorum kendimi, yakıyorum çevremi,
Artık sana bıraktım, resimsiz çerçevemi.

Gördüğüm her gölgeyi, sanıyorum ki sensin,
Şu yanan yüreğimin, ateşi nasıl sönsün,
Ne olursun gel artık, kalmadı hiç takatım,
Müebbete mahkumsam, bu ceza nasıl bitsin.

Yakıyorum kendimi, yakıyorum çevremi,
Artık sana bıraktım, resimsiz çerçevemi.

Pinekliyorum artık, pencerenin önünde,
Telefon çalar diye, kulaklarım tetikte,
Yaşamım böyle biter, yolunu gözleyerek,
Ömrümün kış mevsimi, böylece tükenmekte.

Yakıyorum kendimi, yakıyorum çevremi,
Artık sana bıraktım, resimsiz çerçevemi.