Resimde ki, kırık dökük bir evdi,
Önünde, yarı çatlak bir beton parçası vardı,
Üzerine oturan beden sana aitti,
Öyle masum bakıyordun ki,
Yüzünde sanki vefasızlığın adı yoktu.
Belkide öyleydi,
Belkide mecbur kalışının acısını çekiyordum.
Ellerin sanki, ilk tuttuğum anki gibi tertemiz görünüyordu.
Resimdeki o masumluk anında,
Aklından neler geçiyordu, hala merak etmekteyim.
Kısık gözlerinin anlatmak istediği neydi, bilmiyorum,
Bir resimden ne haz alabilirdim ki...
Sessiz ve güzel bir gündü sanki,
Oturduğun kırık dökük beton parçası bunu gösteriyordu.
O masum bakışın mutluluğu anlatır gibiydi,
Ama ellerini kenetlemen içinde dışına vuramadığın,
Bir burukluk olduğunu haber veriyordu sanki.
Karşımda duran resmin içindeki gerçekleri,
Sadece merak ediyorum.
Ama hayat şartları bana ne söylerse yada,
Ne gösterirse göstersin geri dönüşü olmadıkça,
Hiçbir önemi yok...
Bir resim parçasında görebildiklerimi anlattım sadece,
Bununda pek bir önemi kalmadı aslında,
Gitsende kalsan da biliyorum ki,
Sen kalbime mühürlenmişsin...
Kayıt Tarihi : 20.4.2005 18:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!