Bir ev çizdim masallar diyarında.
Gerçeğine o kadar çok benziyordu.
Ev vardı, duvar vardı, birde avlu.
Patikadan bir yol beni bekler.
Ev beyazdı yol siyah.
Derken gece karardı.
Evde yolda karardı.
Sustum evde sustu bir zaman.
Evde kör gözlüler var.
Hiçbirinin ummadığı evi.
Ben çizdim sokaksızdı.
Günler geçmesin diye neşe içinde.
Kara kıyafetliler misafir oldu.
Ben çağırmadım kör gözlüler çağırdı.
Kenan Gezici 13/06/2025
Kayıt Tarihi : 14.6.2025 21:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!