İri kahve gözleriyle bir çocuk
Tüm çocukluğuyla koşturuyor oradan oraya.
Bir banka tünemiş yorgun bedenim.
Ruhum güvercinleri yemliyor bir camii avlusunda.
Az ilerisi sahaflar çarşısı
Buram buram kokusu geliyor burnuma
Yılların eskitemediği
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
güzel bir tebessüm belirdi dudaklarımda son dizeye ulaştığımda
Bu AN yaşanmış olmalı diye düşünüyorum.ne güzel anlatmışsın..kutlarım.
Güzel...
Saygılar...
Ruhumun yem attığı güvercinler konuyor saçlarıma
Harika! Bu ne güzel imge böyle?
Yürekten kutluyorum Cigdem.
Şiir çok güzel ve metafor bir anlatım olmuş.
Yüreğinize sağlık....Sevgilerimle.Nursena
Ruhundaki gülümseme sonsuza dek sürsün cigdem. Harika bir duyumsama..
Tebrikler
Ruhumun yem attığı güvercinler konuyor saçlarıma...... Bravooooo. harika bir final. Tebrikler
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta