Reşat Coşkun Şiirleri - Şair Reşat Coşkun

Ezelde verilmiş hüküm
Sebeplerden azade
Nedenlerden yüce
Nedamettir geçmişim.
El açıp istemelerim,
Niyetimi göstermek için.

Nedamet
Seni benden ne alıkoydu
Sualine yoktur cevabım.
Halime ah ki ne ah!

Asla olmaz dediklerim

Arımla namusumla
Sokakları arşınladım
Yaşadığım tüm zamanlarda
Mahzun kaldım.

Siyah gri beyaz
Duman olur
Göğe yükselir saçların
Evlerin bacalarından
Ben için için kor olurum...

Rebap
Bir garipliğe sarılıyorum
Bir yalnızlığa.
Bunlar beni diri tutuyor.
İki yetim anasıyım.
Ay ve güneş benim koynumda

Beyaz boyayınca
İnsanlar üşüyor
Sıcaklara koșuyorlar.
Yalnız kalıyorum sokaklarda.

En iyi insan siyah çiziliyor.

Aslında ben resimden anlamam.
Mona Lisa'nın kirpikleri kanıma girdi.

Neylersin olanla gidilir.
Ben şiir bilirim
Mona Lisa resim ister benden.

Akşam erken iner..
Yüzler gülerken
Yürekler ağlamazsa...
BİR kalpteysen
Neden yüreğin gam çeker

Bir yığın acıyı bulup
Çıkardım ömrümden.
İçim kızıl lale tarlası
Gündüzleri kitaplara sığındım.
Geceleri sevişim bu yüzden.
Yıldızlara bakmadan uyuyamam ki...

Sebepsiz

Meryem’in elindeki hurmalar
Koparılmamıştı civardaki bir ağacın dalından.
Sebeplerden kesildim Rahman.
Ben de isterim Meryem’e verdiğin hurmalardan.