Cıvıl cıvıl renkli dünyalardır insanı çeken
İnsanı kendine sevdiren
Ne kadar renkliyse o kadar güzel hayat
Ve ne kadar soluksa o kadar donuk
Renklerin azaldıkça çekimin de azalır
İnsan hayatı hep aynı sürecek sanır
İste tam da orada yanılır
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta