Renksiz Bir Güneş Şiiri - Kağan İşçen

acılarım çocuk
gülüşlerim ihtiyar

denizler
seni özlemeden duramaz
sahil boylarında yalancı tutku
çaresiz kalmanın iyotlu tadı
ilk mehtabın mı küstü gözlerine
tanrı inine çekilmiş
dünya sanki ikimizin harcı
iki hırçın albatrosun
beyaz köpükleri dalgaların gülüşlerimizde

ne çok paylaşmışlığımız var
parmak izleri var ikimizin ayrılığında
ölümün

isyanız ömrün bitişine
meraklı kederimizle
ayrıyız artık
gülüm
küstahız zamana
zil zurnayız
içmekten denizlerimizi

dağlarımız yok artık
pavyon ruhlu delikanlılık çekmiş arabasını
yonca umudu değil
gitar işvesi bu
feminen bir şarkısızlık
şark çıbanı gözümün içcağızında

her kurtuluş
bir ayrı şekilsiz
ah ayrı bir oruspu
ah şu klasikleşme
en büyük ihanet aşka
mevzusuzluk halleri
şırıltısızlık renksiz bir güneş bu