Renklerle Anlattım

Renklerle Anlattım

Ben seni hiç gölgede sevmedim.
Hep gün doğumunda, turuncuya çalan o ilk ışıkta.
Çünkü karanlık benim içimdeydi zaten senin bakışında değil.
Bir çınar vardı şehrin ucunda, yaprakları sarıydı
ama ne güz vardı ne rüzgar.
Sadece senin yokluğun düşüyordu dallarına.
Ve ben orada seni düşündüm:
Her şey solarken içimde çiçek açan tek şeydin.
Rüyamda sana yıldızları boyadım.
Maviyle başladım.
Sonra biraz sarı, biraz öfke kattım.
Ama en çok seni özlediğim renkti:
sessiz bir mor.
Biliyor musun, bir fırçanın ucunda bile kalabilirdi aşk.
Ama sen, hiçbir resme sığmadın.
Ne geceye, ne ayçiçeğine.
Sadece içimde, sadece orada çırpındın.
Ben seni kalbimle değil, gökyüzüne bakarken sevdim.
Bir yıldız kayarken, bir renk taşarken bulutlara,
adını anmadan, sadece hissederek.
Şimdi biri gelse, seni sorsa,
“Sevmiş miydi hiç?” dese, diyeceğim ki:
“Evet… ama söylemedi, çünkü kelimeler kırılgandı
O, duygularını sarıya boyadı.”
Aşk

Aşk Aşkın Şehri Ordu
Kayıt Tarihi : 4.5.2025 22:49:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!