Renklerin sevdası Şiiri - Arif Güven

Ellerimdeki karanlığa mutluluğun tasvirini çizdiğim günden beri,
müptelasıyım bir çift küçük beyazın.
cayır cayır kavrulan avuçlarımda,
durmadan dönen birkaç yelkovan öncesinin küllerini saklıyorum.
Derken Bir hayal canlanıyor, cam kırığı gözlerimde.
Parmak uçlarında yürüyen bir gecenin koşar adım hasreti gibi güneşe,
Öylece koşuyorum beyaz bir sevdaya…
Güneş daha bir güzel doğuyor yeşilin ve beyazın üstüne,
Ay hayretle seyre dalıyor yeşilin sevdasını.
Ruhumda başlayan titreme bedenimde son bulurken,
tüm renkleri birbirine karışmış görüyorum.
İki sarmaşık dolanıp yükselirken durmadan.
Beyaz yakışıyor diyorum beyaz sevdama ve ekliyorum,
Yeşilden ebedi beyaza kadar varım…
Tüm renklerin hükmünün bittiği yerde ben yine de varım.