Gök kuşağı gibiydim, önceden Rengarenk;
Allı, morlu, mavili,
Çoğu zamanda turuncu, sarı gibi.
Acemi bir hırsız gibi çaldılar, oysa renklerimi.
Mutluluğum pembeydi, onu gizlice hüzün çaldı.
Gülümsemem, sarıydı mesela onu kederler aldı .
Sevgim kırmızıydı hani kıp kırmızı onu çalanda zalimin biriydi.
Hayallerim vardı, benim binbir renkli,
Tek, tek, siyaha boyadı halden anlamayan birileri.
Şimarık gamzelerim vardı bazen gelip bazen kaybolan mora çalardı.
Çoğu zaman da lilaydı.
Buz tutmuş bir kalp buza çevirdi.
Şimdilerde gri sanki.
Yaprak yapraktım.
ilk baharda yeşeren, sonbaharda bin bir renge bürünen
Yakıp yıktılar beni kuşların konmadığı dala döndüm...
Hani derlerya, huzur ekip mutluluk biçmelisin diye.
En iyi nasihatı kim bilir, belki de bize.
Benim yüreğime keder ekip hüzün biçiyorlar şimdilerde
Diyorumya tüm renklerimi siyaha boyadı buz yürekliler
Beni geceye hapsettiler...
Suzi
Kayıt Tarihi : 6.4.2024 20:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!