Renkler ve İnsan Şiiri - Atila Yalçınkaya

Renkler ve İnsan

Bir mavilik ilişir gözlerime,
Hayalime birkaç yakamoz vurup da geçer,
Kokusu tüter burnumda özgürlüklerin.
Ardından gelir akşamın karanlıkları.

Ruhum alıp da başını gitmek ister yeşilliklere,
Bedenim dizginleyemez düşüncelerimi,
Gerçekler ise gün gibi ortada.
Boynum bükük sararmış ümitlerimden yana.

Akar duygularım ırmak enginliğinde,
Beyaza boyanır köpürür hasretlerim.
Düşerim çocukluğumun tozlu dumanlı yollarına.
Aranır gözlerim bayram mutluluğunu.

Uzar hasretim, kısalmaz yollarım gurbetlerden.
Neyleyim renkleri neyleyim baharı artık,
Bu dert benim diğer bir yanım olmuş,
Bu dert olmasa da,
Her dem hasreti yaşar yüreğim.

30.09.2014

Atila Yalçınkaya
Kayıt Tarihi : 17.12.2014 15:31:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

TÜM YORUMLAR (21)

Atila Yalçınkaya