Siyah bu kadar karanlık olmasaydı da
Görebilseydim düşümde seni...
Beyazda bulsaydım gerçekleri...
Oysa kördüğüm oldu renkler...
Ne sarıda sarardı özüm,
Ne kırmızıda kızardı yanaklarım...
Sığındım yüreğin bilinmezine,
Renk yok...Donuk, silik herşey...
Sanki çok uzaklarda bir yerlerde
Uzanan bir el var ya da vardı bir an da olsa...
Şimdi tuval boş, fırça donmuş...
Kurumuş boyalar..
Tek ıslak olan, ressamın gözleri.
Keşke...
Bulutlar gelmeseydi...
Gelmeseydi bulutlar,
Yüreğim olup bana doğru...
Keşke.
Kayıt Tarihi : 19.2.2008 23:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bildim ki, insan yalnızlığında çoğalırken bazı bazı da eriyor ve kendi yalnızlığında bin can oluyor...SERAP HOCA
Keşke...
Bulutlar gelmeseydi...
Gelmeseydi bulutlar,
Yüreğim olup bana doğru...
Keşke.
duygusallığın yoğunlaştığı an...
yüreğin patlama anı...
saygılarımla kutlarım...
selamlarımla...
TÜM YORUMLAR (2)