Renkler kaybolurken Şiiri - Yorumlar

Cevat Çeştepe
1210

ŞİİR


147

TAKİPÇİ

eyvah, turuncu takıldı güneşin peşine kayboldu.
yeşiller siyaha döndü.

sahil boyunda yoksul bir meyhanedeydik.
bir bacağı kırık sandalyenin
masaya dayanışını seyrediyorduk.
belli etmemeye çalışıyordu

Tamamını Oku
  • Yüksel Nimet Apel
    Yüksel Nimet Apel 08.04.2009 - 15:03

    Çok güzel ,çok değişik ve içeriği çok zengin, fonda bir de müzik olsa nasıl olurdu?Değerli şiir dostum sayın Çeştepe bu güzel paylaşımlarınıza şiirlerime yaptığınız, güzel yorumlarınıza teşekkürler ediyorum eksik olmayın.Gönül dolusu selamlar...

    Cevap Yaz
  • Dinçer Demirel
    Dinçer Demirel 29.11.2008 - 11:36

    hayatımızda ki en güzel renkler kaybolmasın temennisiyle,

    haftanın şairi olarak kutluyor ve başarılarınızın devamını diliyorum,

    Sevgi ve saygımla

    Cevap Yaz
  • İlhami Bulut
    İlhami Bulut 09.06.2008 - 11:55

    Renkler kaybolurken

    eyvah, turuncu takıldı güneşin peşine kayboldu.
    yeşiller siyaha döndü.

    sahil boyunda yoksul bir meyhanedeydik.
    bir bacağı kırık sandalyenin
    masaya dayanışını seyrediyorduk.
    belli etmemeye çalışıyordu
    gururluydu.
    ama biz saklandığımız yerden
    çok iyi görüyorduk.
    masanın örtüsünün rengi yoktu
    belli ki bir sandık asma üzümünün
    arkasına saklanmıştı.
    sandalye asma üzümü sandığı ile
    uzaktan akraba oluyordu.
    masa da öyle.
    bağbozumundan çok sonraydı,
    asmanın renkleri sıcaktan kavruluyordu.
    masanın üzerinde şişeler vardı
    birisi yarısı içilmiş gibi duruyordu
    diğerleri boştu ve kaldırılmayı bekliyordu.
    şişelerin rengi yıllanmış cam göbeğiydi
    ama belli olmuyordu.
    masanın sarhoşları da yoktu ortalarda.
    ya sızmışlardı bir köşede
    ya da bıçaklayıp birbirlerini
    dinlenmeye çekilmişlerdi bir morgda
    buz beyazında.
    soğuk bütün renkleri alıp götürmüştü.
    onlar bunun farkında değillerdi kuşkusuz.
    ama uykusuz
    ama babacan tavırları ile meyhaneci
    alacaklı hesaplarını boyundan aşırıyordu.
    sabit kaleminin moru
    bir şey yazmıyordu.
    mor, hesap kaleminin ucundan kaçmış
    bir başka kaleme konuk olmuştu.
    karanlık bir oda ve gene çıplak bir masa.
    mor, ucuna saklandığı kalemle
    yatıyor masanın üzerinde.
    altlarında bir gazete sayfası.
    üzerinde kocaman bir fotoğraf basılı.
    bir gülen insan, bir güzel insan.
    üzeri mor kalemle çizili.
    altlarında ağlayan bir gazete sayfası.
    örtmüş,yerde yüzükoyun yatan
    bir güzel insanı.

    sahil boyunda yoksul bir meyhanedeydik.
    bir şeyler uçuşuyordu etrafımızda,
    bir şey anlamıyor, sarhoşluğumuza veriyorduk.
    turuncu takıldığı güneşin peşinde kayboluyordu.

    Cevat Çeştepe

    Elazığ Ses ol grubunda haftanın şairi seçilen şarimizin nezih bir şiirini paylaşıyoruz, böyle soluklu güzel şiirlere imza atan şairimizi selamlıyorak.,,

    Cevap Yaz
  • Fatma Farrow
    Fatma Farrow 01.02.2007 - 01:07

    'bir şey anlamıyor,sarhoşluğumuza veriyorduk'veriyorduk vermesine ya 'yerde yüzükoyun yatan bir güzel insan' ve 'turuncu takıldığı güneşin peşinde kayboluyordu'.Sevgiler.

    Cevap Yaz

Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta