Renkler aynı anadan doğma kardeştir

Duydum ki.. ;
Yaşı seninle yaşıt komşu kızına, ‘hele bir savaş çıksın.,babam babanın boynunu keserken ben de sana tecavüz edeceğim’ demişsin … O kız henüz öpüşmesini bile bilmezken., sen bu sözlerinle onun küçücük yüreğine., öpüşmek tadından önce ırkçı belanın yüz kızartıcı siciliyle korkuyu işlemişsin...

* * *
oysa ben bu dünyayı senin yaşlarındayken aldım ellerimin arasına...
öyle sevdim .,öyle okşadım., hiç aldırmadım coğrafyasının havasına
ekvator çocuklarının bir deri-bir kemik zeytine yabancı gözlerinde
anladım susuzluğun aynı renkten içildiğini
bir damla insan olmak., açınca yüreğimde....
. ,
sonra meridyenlerin tepesine tırmandım, çelik gibi soğurken ellerim
kuzey sarısı saçlarına vuruldum., kaşif heyecanıyla titredi bedenim
dünyanın köşe bucağında gezerken, büyümek yoktu aklımda inanın
sevmemenin ne demek olduğunu bilmiyorken daha
bilemezdim ki renkleriyle sınıflandırıldığını insanın...
. ,
ama zamanı utandıran günlerin birinde, o aysız gecenin tam yarısı
elinde kör tırpanla geldi insansızlık ., ölçüp-biçmek için kafataslarını
o an işte her şey birden., gitti gül kokulu günlüklerden el sallayarak
ve geri aldı gökkuşağı bütün renklerini gökyüzünden
taşıdığı anlam adına her birine., şiddetle ağlayarak...
. ,
ölüm ve tecavüz kokan sokaklarını., dolaşırken yıkılmış şehirlerin
çağırmak için tanrıları., aramıyordum adreslerini ibadethanelerin
sadece kurşun olup akıyordu içime, ayrı renge boyalı atlaslarımız
gözlerimden önce yüreğimi yakıyordu aklıma geldikçe
yalancı insanlıklarımız adına, atılmış çığlıklarımız...

* * *
Ben de şimdi seni.. ;
Savaşsız günlerde paylaştığımız hiçbir oyuncağı geri almadan., izlerken beraber gülüp-ağladığımız filmlerdeki iyi çocuk karakteri üzerine kan kokulu giysiler giydirmeden.. ,dünyadaki bütün coğrafyaları aynı renk boyamaya ve bütün insanları aynı renk görmek ve sevmeye mahkum ediyorum…
.