Ben, maviyi ilk kez gökyüzünde değil,
gözlerinde kaybettim.
Çünkü artık hiçbir umut, bulutlara tutunamıyordu.
Yeşil, çocukluğumdu;
Salıncak iplerinde, çimen lekelerinde saklıydı.
Ama büyüdükçe, yeşil soldu.
Yerini griye bıraktı:
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta