Renkler bütün alametiyle güneşe tutkun
Aslında karanlığın yok olduğu yerdeler
Gecenin uyandığı sabaha kadar suskun
Kıskanç fakat birbirini de özlemekteler
Kırmızı solsa biraz pembeleşmeye yatkın
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta