RENK VERMEZ
Bağda armut agacı,
Armutlar olmaz acı,
Yar bana hiç bakmıyor,
Oldu yare davacı.
Armutu kuruturlar,
Dalında unuturlar,
Adamı kanser eder,
İnsanda kuruntular.
Dalda kurudu yaprak,
Suya hasrettir toprak,
Sevgim cevap bulmuyor,
Yarin yüreği çorak.
Şirindir dağ armudu,
Sevemem hiç nemrudu,
Gönlüm sevgisiz kaldı,
Bedenimde kurudu.
Ar mutluluk kaynağı,
Kimse sevmez manyağı,
Yansa da kül olsa da,
Renk vermez gönül dağı...............İNSANİ
Kayıt Tarihi : 30.11.2012 16:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sinan Karakaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/11/30/renk-vermez.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!