Tutkunun haline calan
Cirada disa vurulmus koralaz ceyizi
Nerden nasip oldugunu sormaya uyanmis merakin düsmüs izinden
Hayat gelincige kurmus yine saatini saat yine gökkusagi rengi bahar
Göklere asilip kalan kül benzi bulutun gül hatridir belki
Bostaniyla bagiyla kanatlanmis fermana benimsin dedigim
Ay dolusu geceden gündüz agrisi vakti tan yelleriyle süsleyip donatan
Calmasin zili mühim degil yolcuyum zati
Deligönlüme deyip mahlesi sevgiliye mahsus
Özümü sözümü ömrümü ask erbabindan yekbütün ahbabima
Tutkuyla baglanip,
….sevgiyle benimsedigim…
Seyfi Karaca…………Haziran / 15
Seyfi KaracaKayıt Tarihi : 3.6.2015 18:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!