Harflerim yitik, kelimelerim açılıyor demir kapılara
Kilidi beynimin içinde, anahtarı yüreğimde,
Beynimin içinde odalar,kapıları buldukça sürur eder
Gözyaşlarımı yumruğuma sararım ve inancımla yumruğumu sıkarım
Benimdir bu cümleler ipe götürse de nafile
Paragraf atlayacak dermanım olmasa da gün doğar
İçtiğim ateş de olsa yanıp da sönerim.
Eser bir rüzgar yanarken ben yine doğarım.
Onulmaz yaralar açılır siyah çiçeklere koşarken
Yanık türküleri söylerim adıma, adına ve tüm kadınlara
Haykırdım bu sefer buruşturup attığın kalbi
İşte budur benim zaferim , renklerimde çiçek açarak
Ve yürümek direnen kurşun yüklü bakışlarda
Çıplak ayaklarımla ezerim dikenleri
Yine de söylerim adımı, adımızı
Bahçemde kırmızı güller ekerim tüm kadınlar adına
İsyanımız diriltmekti varlığımızı,
Tüm gömdüğünüz ömürlerin inadına.
Kayıt Tarihi : 24.3.2025 12:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Her şeye inadına tutunan ve devrilmeyen tüm kadınlara armağan ediyorum.. Güç içimizde.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!