Karanlık derinliklerde,
Solan mavi denizin ortasında
tam yokluğu rengin.
O, yoluyla saklamadı özü yanan gerçek güzelliği
yakalar ve gözlerimi kamaştırır,
eşleşip tamamlanır,
ve yanıp söner zihnimde.
Koydum onu bir tuvalin üzerine ama bu onun rüyası.
Ben onu yakalayamam.
O, benim için çok karmaşık.
Sadece görmek yeter benim için
Birlikte olan zaman renklerin bir tonu
bazen merak eder dururdum neden diye
ve ilkinde renkler şifreliydi.
Cevabı orada parladı,
benim aşık gözlerimde!
Sabırsızlanıyorum dünyamızı birlikte boyamak için.
O ve ben oldukça tanıdığız güneşin eleştirilerine
Bak,
bizim prizmamız nasıl da parlar ışığı dönüştüren güneşte
şimdi anladın mı?
Yani onun içinde benim aşkım sanattır.
Kayıt Tarihi : 28.8.2014 20:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!