Rengi dökülen sokaklar Şiiri - Okan Kurd ...

tan ağarır gün kavuşur
rengi dökülür sokağın
turuncu yalnızlıklar tutuşur
çürür yenilgilere bakarken bakışlar
yorgundur etimiz
bezirgan in dişinde

göçmen kuşlar uçar mevsim mevsim
dünya olmuş kafesim
toprağa düşse de nefesim
özgürlük diyecek sesim

dudağında dökülenler zehir olmuş
kokuları leş olmuş
hayati beleş olmuş
oturmuş koltuğa kalleş olmuş
insan sürülerinde yine
avaz avaz kahkahada

zaman akarken kara yılan gibi
acıların kıyısında
okan diye biri
tutacak bir gün elbet
özgürlük denen dilberi…