**rengarenk Sevgilim**

Sizinle bir şiirin iki dörtlüğünde olma ihtimalini çok isterdim.
Ben şiirlere dökerken içimi,
Siz okurdunuz içimdeki sizleri.
Belki evrilirdi dizeler senlere,
Belki sen benim hayalim olurdun,
Belki de tek gerçeğim.
Kaybolan adamlara inat,
Adam gibi severdin beni.

Belki ile başlayan cümleleri çöpe attırırdın bana;
Sonra iyikiler girerdi hayatıma.
Söylediğin gibi emin ve temkinli adım adım dolardın hayatıma;
İyikim olurdun ansızın.

Sonra iyikiler biriktirirdim yastık altımda,
İyikilerden taç yapardım başına; sen prens, ben prenses olurdum.
Şiirler bizi yazar,
Şarkılar bizi söylerdi.
Mızrap tele her dokunduğunda adımızı anardı;
Acı olmazdı yeryüzünde.
Yıldızları gözlerinden toplar, avuç içlerimde saklardım.
Alırdın avuçlarımdan, takardın saçlarıma.

Boyardık güneşi maviye,
Ayı pembeye,
Denizleri beyaza,
Ve bulutları yeşile.
Sonra sevda kıskanırdı bizi, çalardı kırmızılarımızı.
Biz peşinden koşarken maviye boyardı;
Tüm kırmızılarımızı eflatuna dönerdi sevdamız.
Siyah alın yazımıza inat,
Ben siyahımı sıyırırdım tenimden;
Sen dökerdin damla damla şiir olup dilinden.
Dünya rengarenk olurdu.

Çıkartır atardık at gözlüklerimizi;
Daha bir lacivert bakardık hayata.
Senin avuç içlerinde açardı papatyalar;
Taç yapar takardın saçlarıma.
Bakarken gözlerimin mavisine,
"Ben maviye aşığım," derdim sana.
Sen kulağıma fısıldardın:
"Mavi sensin, ben sana aşığım kadın."

Sonra bir gök gürler,
Bir fırtına çıkar, silip giderdi geçmişin geçmeyen izlerini.
Sen bana "hoş geldin" derdin,
Ben sana "hoş buldum."
Ve hiç uyanmazdık bu rüyadan;
Benim parmaklarımda senin parmakların,
Senin avuçlarında benim avuç içlerim.
Sahi, roman mı olmak isterdin,
Yoksa rüya mı sevgilim?
Yeter ki masal olma yüreğime;
Lutfun da başım üstüne,
Cefan da...
Benim rengarenk sevgilim.
28.07.2024 13:34