Reng-i alem Şiiri - Adem Ambarcı

Renkler vardır,manaları saklıdır gövdelerinde.
Turuncu,sıcaklığı anlatır soğuk gecelere
Mavi derinliği anlatır,bazende ton olur hayallere.
Siyah,herzaman kötü anlatır kendini
Yalnızlığı seçmiştir bu yüzden,
Siyah sadece gözde bulmuştur makamını.
Yeşil umut ikliminin türküsüdür.
Bahçede toprağın umudunu,
Üniformada anaların umudunu haykırır.
Renkler vardır yalnızlıktan korkan,
KIRMIZI ve BEYAZ MİSALİ...
Kırmızı yalnız kalsa yitirir tılsımını.
Damarda kanı anlatır,gökyüzünde batan güneşi.
Beyaz, bardakta sütü; gecede yıldızı
Dağ başında dumanı anlatır.
Ama korkar yalnızlıktan,illaki dost arar kendine.
Arar bulur ki tek dostu kırmızıdır.
Sonunda yan yana gelir iki dost.
Ortaya bir destan çıkar,tarih kokar o cümbüşte.
Geriye ne sarı kalır,ne yeşil.
KIRMIZI bulmuştur dostunu...