Rendelenmiş Metinler Mezarlığı

Kırık bir merdiven ,gölgesine vardım
Küçük rüyalara yalvardım sopsoğuk
Kuzeyinden geçtim kirli taylarla,çıplak ve kurak
Boy verdim bulutlar görmeden dalgalarda
Issız caddelerde
Her sabah boşuna aradılar parmak izlerimi
Geri döndüm bayat aşklardan iyice işsiz güçsüzüm
Unutmuşum şimendifer işçisi oldum mumyadan
Adımlarımda yalpalama dilde pelteklik eskiden kalma
Dalgın akan ırmaklara düştüm yüküm yalan
Şahlanan ne varsa
Kurşun yerine beton gezdirildi başım gözüm hatırına
Dalda takılı kaldı klavye .söküp atamadım ay’ı.gök kıskanç
Sese sarıldım,arıları yoldum güllerden.
acılarımı tarttım ,topuzu düştü kantarın.
Her akşamüstü adam akıllı ürktüm
Hangi iklime güvendiysem yığınlarca zılgıt
Son elde sürdüm tüm düşlerimi masaya
Biraz yabancı güldüm biraz şehla uykusuzluk
biraz şaşkın okşadım ağıtları
Düşman eyledim şiirleri kaleme çelik soludum odalarda
Yüreğime doladım tezgahları bileğim isli kova.
Hayret,siz görmediniz ve çünkü dilsizdiniz diz boyu
Yengilere çağırdım ihtiraslarımı,gelmediler.
Eşyaya işledim içimden geçenleri .aynı karabasanlar
Sancı oldu ayak ucuma kıvrılıp yatan istasyonlar
Şey’lerin kayıttan düşülmüş adreslerini
bağışladım aşklara
Her taraf mezarlık ,her taraf tozlu büstler vitrini
Küflü yalanlar pazarladım alt geçitlerde beylik yalanlarla
Unuttuğum acılar kim nereye gömdü bilemedim
Nadassız serpildim gönüllere.aksak baharlar uğruna
Buz’la çarpıldım,ateş’lerde yalan oldum
Uzadı da uzadı duvarlara yapışan mızıka esleri
Herkesin kendi deltasına yığıldı yalnızlıklar
Kaç parça herkestim ,anlamak boşuna.
Günlerin gecelerin kaskatı gerilişlerinde
Kucaklar dolusu asılı kaldım eğreti okumalarda
Kavımdan soyuldum.Yıldız yıldız susadım.
hep aynı yolcu hep başka köşesinden kırıldı kalp
Ne için kimde kaldığımı söylemedi herhangi bir işgal
Söyle eskiyen gözlerimi kime taşıdı
cumartesi rüzgarlarının önünden kapıp aşıran bu raylar
sanki sendin tacını tahtını terk edip giden
Sana susarak ekşi kırılganlığın hatırına ağladım durdum ben…