Remzi Özmen Şiirleri - Şair Remzi Özmen

Karanlık azap olur ruhumun kuyusunda,
Bulutlar gergef gergef semanın simasında.
Ne bir yıldız var gökte ne de aydan bir eser,
Yüreğimde bir ayaz buzdan heykele döner!

Gözlerimde yaş değil, hıncım seller kurutur.
Benim vakur duruşum düşmanımı kudurtur.

Benim sevdam sanadır be çocuk
Gözlerinde bulurum aşkı,
Gülümsemende bulurum kendimi
Hep karşılıksız severim şefkâtle seni.

Ne yaşamak akacak bir damla gözyaşında,
Ne okuyup oturmak mermer mezar taşında,
Çanakkale bir ruhtur Türk’ün asil ruhunda
Marifet sözde değil bu ruhu yaşatmakta.

Sessizlik değil ki yaşadıklarım ve hayallerim
Düşlerim deryalar kadar derin!..
Yalnızlığım kalır batarken her güneşim
Her dem ürkütür, bitmiyor uzunca gecelerim.

Düşlerim deryalar kadar derin!..
Yalnızlığım kalır batarken her güneşim
Her dem ürkütür, bitmiyor uzunca gecelerim.

Nasıl anlatsam bilmem, mısralarım yeter mi?
Elimde kağıt kalem seni yazsam biter mi?
Yurduma benzer bir eş gören varsa söylesin
İrem bağları desem cennetleri geçer mi?

Ben yağmursuz kalınca;
Başımda kavak yeli duygusuzca gezerim,
Elimden bir iş gelmez deliyim, avareyim,
Cümlelerim duygusuz şiirlerim kalır yarım.
Ben yağmursuz kalınca;