Bırakır seni avuçlarının içinden
bir denize düşersin aniden
parmaklarının arasından kayıp giderken
Gözlerin gözlerine kesilir düşerken;
bir ah ipi doğar ve kopar
Unutulmuş bir mezarlık gibiyim
Sessizce
Servi yapraklarımda uğuldayan
Rüzgârlarımı dinliyorum
Ölü doğan umutlar nehrinde
uyandım rüyalarımdan
yürüyorum ölümü sırtlayarak
soyundum tüm umutlarımdan
soluyorum yaşamı çırılçıplak
içimdeki mezarlığı terk ettim
Dışarıda yağmur yağar
Pikapta Tom (waits) çalar
İçimde boşluk
Evimde terk edilmişlik yaşar
Tabakada son bi’ dal
Uzak sevgilinin gözlerine kıvrılma özlemi
Tüm gidemeyişlerin içimde eriyen demirleri
İki gün iki gece süren migren krizi
Tüm şefkat kapılarından kovuluş işkencesi
Yıkılıyor tüm saraylarım
Veda; varken giremediğin kalbe
yokken girebilmenin ümididir
Lakin, ilk bakıştaki aşkta vakit erken iken
son bakıştaki aşkta, çok geçtir
1
Her şey için bir zaman olduğundan söz ediyorsun
Her zaman için yapılabilecek bir şeyler olduğundan
Bir işe yaramıyor bunlar
Bir karşılık bulamıyor burada
Yasaların değişmeli
Yaşamdan payı eksiltilmiş çocuklardık
Elimize ne geçse daha iyisini arzulayamaz
Bize sunulanı sorgulayamazdık
Hayat merhametsiz bir gestapoydu sanki
Ne vakit kendimiz olmaya kalksak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!