Remzi Çakın Şiirleri - Şair Remzi Çakın

Îro barekî giran
Xwe berda ser qefesa dilê min,
Per û prgala
Dilê min şikand.
Qîr û wara dilê min
Ez hîşar kirim.

-Sen de kimsin?
…….
-Anlamadım g z e t e ci? …….
-Ne? ……………….
-Gazeteci.
-Yok canım gazeteci mi?

Rêwîya dilê min,
Şeva çû
Ez
Tu
Bîsk û bîna te,
Hîva ronik,

Dün akşam benimleydin.
Bu akşam ve
Tüm akşamlarda
Yoksun artık.
Konuşmamız gerekmiyordu,
Gözlerimiz

dudaklarımda kalan
son öpüşün tadı
tenime ten dokunuşunun
on sıcaklığı
haz sınırında
bedenimde bıraktığın

Egoizma’nın Hümanizma’ya
“Ho” dediği,
Seslerin ve sohbetlerin
Birbirini kovalarcasına cirit attığı
Dumanlı bir bar akşamında
Egemen istasyonları dinlerken,

Tu çawa hatî, nizanim!
Lê tu hatî
Rojê re hatî, şevê re hatî
Lê tu hatî
Bi germîyek dilan, bi ramanek zelal hatî
Lê tu hatî

Çîrok û dîrok,
Deşt û zozan,
Dar û ber,
Gevir û kuçik,
Zinar û çîya,
Ar û av,

derinleştikçe arzular
göremez olur gözler!
hasret, hasreti kovalar…
kor sevda olur
sevda yardan, yar sevdadan olmaz

Akşamlar
Korkulu karanlıktır
Ülkemde.
Tatlı uykular,
Özgürlüğü
Gasp edilmiş