Remzi Çakın Şiirleri - Şair Remzi Çakın

Yüzüne baktım,
Ellerine baktım,
Düşündüm,
Bir daha baktım,
Aklıma
Misket yuvarlayan eller geldi.

Karlı dağlar,
Akar sular,
Buharlaşıyor
Göklere doğru.
Dumanlar belirdi
Dağların ufkundan;

Ağlayarak doğdun,
Adını Gül koydular.
Gülünce,
Gülmeyi yasakladılar.
Güle oynaya
Gül’ü kocaya sundular.

Geride kalmış;
Masa başı ajiteler,
Köşe başı fiskos,
İllegaliteler,
Eleştiriler,
Özeleştiriler,

Delâl, dibînim!
Aqil fêhm im,
Roj serbilinde
Lê ez diqefilim
û
Destê min bigre.

sevgili biliyorum
deli değilim
güneş tepeden vuruyor
ama,
ben öşüyorum
elelermi tut

ya doygularımda saklıydın,
ya şimdi soktum
seni doygularıma.
hangisi bilemiyorum?
belki de hiçbirisi değil.
bilemiyorum!

Ayaza yürek,
Yüreğe mavzer,
Mavzere mermi,
Mermiye barut,
Baruta ateş,
Ateşe menzil,

eksik yürekler

dost yüzlü puştluklarda
çalındıysa
namuslu, direngen onurumuz
sallandıysa bedenimiz

hrantê delal
bijare û gewreyê
gelê ermenî
dil zelalîya gelê bindest
heza mirovê aştixwaz
mêrê rakelê