Refik Kutlu Bekir ALİM Atışması

Bekir Alim Beye

Hiç durmadan yorulursun
Derdin nedir Bekir gardaş
Rüzgâr gibi savrulursun
Derdin nedir Bekir gardaş

Şairlikte üst baştasın
Geldin kırkaltı yaştasın
Baharın yok hep kıştasın
Derdin nedir Bekir gardaş

Kaleminden ferman akar
Duruşun bağrımı yakar
Dumanın ta arşa çıkar
Derdin nedir Bekir gardaş

Herkese yardım edersin
Bazen bilmeze gidersin
Bak bunu bir gün ödersin
Derdin nedir Bekir gardaş

Müderris bey torunusun
Kara sarın gururusun
Çok çalışma yorulursun
Derdin nedir Bekir gardaş

Bekir âlim senin adın
Herkes dost baldan tadın
Ne katın var nede yatın
Derdin nedir Bekir gardaş

Bağlarda açılan gülsün
Nameleri süzen dilsin
Çağlayıp ta coşan selsin
Derdin nedir Bekir gardaş

Refikiyim budur sözüm
Aynı hamurdandır özüm
Bekir âlim iki gözüm
Derdin nedirBekir gardaş -Refik Kutlu

REFİK KUTLU’YA İTHAF’EN

Sorduğun suale cevap aradım
Yazdıgın sözlerin izi bu gardaş
Dostlarım görmeden olmaz muradım
Mevsimin baharı güzü bu gardaş

Anlatım derdimi dinle bak hele
Konuşsun şu yerler gelsinler dile
Gönül bahçemdeki kırmızı güle
Yürekteki yangın közü bu gardaş

Yaşlanmış bedene acı kar etmez
Kadere talihe gücümüz yetmez
Öyle bir sevdaki terkedip gitmez
Bir melek sureti özü bu gardaş

Gönül defterime yazdım bir zaman
Sorarsan ömrümü geçti toz duman
Kaf dağına varıp durduğum o an
Gönlümün yokuşu düzü bu gardaş

Saldıgın şiiri aldım ağladım
Okurken maziye daldım ağladım
Kem talihi yere çaldım ağladım
Çektiğim çilenin yüzü bu gardaş

Bu ne bir düşmanlık nede bir kindi
Dertlerim üst üste bindikce bindi
Refik’i Alim’den söz bekler şimdi
Alim’in Arife sözü bu gardaş....Bekir ALİM

19.02.2009 Perşembe Saat 23.11

Pişman ettin Bekir Bey

Dostluklar güzelmiş yeni anladım
Yazdığıma pişman ettin Bekir Bey
Okuyunca her satırda ağladım
Yazdığıma pişman ettin Bekir Bey

Cevabı alınca doldu gözlerim
Yüreğinden akan dostluk sözlerin
Kalkamadım tutmaz oldu dizlerim
Yazdığıma pişman ettin Bekir Bey

Dertlerini mısralara dizmişsin
Sende benim gibi garip gezmişsin
Bu dünyanın boş olduğunu sezmişsin
Yazdığıma pişman ettin Bekir Bey

Sözlerin anımsattı geçen yılımı
Bir yıl oldu kayıp ettim dalımı
Dostlarla paylaştı arzu halımı
Yazdığıma pişman ettin Bekir Bey

Aldım ben dersim yeter bu kadar
Yüreğimde sız bağrım dert yatar
Yüklettin göçümü bak katar katar
Yazdığıma pişman ettin Bekir Bey

Parmak bastım bilemedim yaraya
Taş koymuşlar hekimlerle araya
Sen layıksın konaklara saraya
Yazdığıma pişman ettin Bekir Bey

Refik derim âlim beyin şahsına
Cevabını aldım yandım bahtına
Şairlerin oturdun gönül tahtına
Yazdığıma pişman ettin Bekir Bey-Refik KUTLU

20.02.2009

Bekir Bey

Dost şairim diye bir beyit saldım
Derdin sana, az mı? Dedim Bekir Bey
Her satırda sitemine ağladım
Cevap ver de, üz mü? Dedim Bekir Bey

Mektubun alınca doldu gözlerim
Ne dedim ki ağır gelmiş sözlerim
Belim tutmaz oldu kaldı dizlerim
Dert bağrında köz mü? dedim Bekir Bey

Hüzün dolmuş hece hece dökünce
Anlaşıldı satırlara bakınca
Gam keder çağlayıp arşa çıkınca
Her derdini, diz mi? dedim Bekir Bey

Hatırlattın bana geçen yılımı
Aklıma düşürdün solan gülümü
Paylaşmıştım senle arzu halımı
Üzüntümü, yaz mı? dedim Bekir Bey

Aldım ben dersim yeter bu kadar
Yüreğimde sızı bağrım dert yatar
Çile yüklenmiş, sin bak katar katar
Diyar diyar, gez mi? dedim Bekir Bey

Parmak bastım bilemedim yaraya
Taş koyan var bazen böyle araya
Sen layıksın konaklara saraya
Sinirlenip, kız mı? dedim Bekir Bey

Kul Refikim Bekir Âlim şahsına
Cevabını aldım yandım bahtına
Buyur ettim gönüllerin tahtına
Bu hayattan, bez mi? dedim Bekir Bey

Refik KUTLU/SİVAS

Degerli Kardeşim Refik KUTLU Beye bu güzel ve benim için çook büyük degeri olan bu şiirinden dolayı teşekkür ediyorum.
Yolunuz açık olsun kardeşim.