Refakatine muhtacım! Şiiri - Mustafa Cil ...

Elbette ki yıllar olgunlaştırdı
Zaman birçok sayfalar açarak seni bana anlattı
Gönül ne dalgalara ve ne de rüzgarlara ram oldu asla kanmadı

Kuytu karanlık her vakit vardı
Meşkuk düşünceler sinemi yıllarca dağlamıştı
An ve zaman hakikat perdelerindeki idrake açılan hazzı zamandı

Aşk ne tutkuydu ve ne de sancı
Hakikatli hikmeti bilinmeyince olmayacaktı hancı
Ötelere uzanan ve toprağın ikliminde anlamlaşan kaçıncı candı

Hani sukutun çığlıkları anlamlıydı
Nerede kemale erecek badı sabahla anlam bulan hardı
Sevda muştularında, vusların sancılarında himmet hizmete ramdı

Sen ağlama ve halime asla acıma
Gözyaşlarımın bereketine bel bağlama inşirahı yokla
Ruhunun hengamesinde ve kalbinin esenliğinde sevgiyle bereketlen

Ne olur kin ve hırstan emin ol
Haset ve hamasetlerden beri dur duyguyu vicdanla yoğur
Akıl badiresinde ve ilmin hüccetiyle meşveretle kemaliyetle durul

Can kiminse varlıkta onun
Gerekçesiz nefeslerden ne olur mukakkak ki korun
Uzuvlarında ve nevi şahsında acziyeti ve vakarı tevazuu ile kuşanın

Cazibeler hazzı heveslerdir
Zevklerin renklerinde itminanlık yoksa fakirliktir
Kalp ancak sahibinin ikliminde asudedir ve baharın şakıyan dilberidir

Şan ve şöhret nefesin esiridir
O ise müddeti zamannın tehirinden lütfu inayettir
Hakikati kim bilir, tercihler kimin iradi neticesidir, sırat için vectir